Ο Ανδρέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με την σύζυγο του μετά το γάμο του και τα δυο του παιδιά, τον Δημήτρη και την Ειρήνη, εγκαταστάθηκε στο Χαϊδάρι εδώ και 35 χρόνια.
Είναι φιλόλογος καθηγητή με μεταπτυχιακές σπουδές στο Njmegen της Ολλανδίας ενώ κατέχει και διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία. Με την ιδιότητα αυτή διδάσκει σήμερα στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος της Φιλοσοφίας..
Επειδή πίστεψε βαθιά στην προσφορά της δημόσιας εκπαίδευσης, μετά από ολιγόχρονη θητεία στην ιδιωτική εκπαίδευση, εργάστηκε για πολλά χρόνια στο δημόσιο σχολείο ως καθηγητής, διευθυντής γυμνασίων και λυκείων, στη Βοιωτία, στην Αττική, στα Ελληνικά σχολεία της Σουηδίας και τα τελευταία χρόνια ως σύμβουλος φιλολόγων στην Ευρυτανία.
Για τη σθεναρή του στάση και την προσήλωσή του στο δημοκρατικό ιδεώδες, ιδίως κατά τις πρώτες καταλήψεις του 1991, υπέστη πειθαρχικές διώξεις, τις οποίες τις ακύρωσε δυναμικά ως άδικες και ανυπόστατες στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.
Στη διοίκηση των σχολείων δεν έκανε απλά διαχείριση των καταστάσεων αλλά υποστήριξε τη δημοκρατική προσέγγιση των μαθητών με τον διάλογο και την κατανόηση των επιδιώξεών τους.
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης θητείας του πραγματοποίησε το πρώτο πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών στην Ελλάδα (1ο Λύκειο Χαϊδαρίου – V. Himmerlands Gymnasium Δανία). Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν πολλές ανταλλαγές μαθητών σχολείων του Χαϊδαρίου με πολλά Ευρωπαϊκά σχολεία.
Στη διετία 1994-96 σε συνεργασία με το φιλελληνικό Ολλανδικό σχολείο Sint Stanisslas (Delft), για τη μουσική και τον χορό οργάνωσε συναυλίες στο Χαϊδάρι,που η ορχήστρα και χορωδία μαθητών, γονέων και καθηγητών του Ολλανδικού σχολείου τραγούδησαν το Άξιον Εστί του Μίκη Θεοδωράκη και έργα του ΓιάννηΜαρκόπουλου στα Ελληνικά, γεγονός που άρεσε πολύ στους κατοίκους του Χαϊδαρίου και τους ενθουσίασε. Τότε απονεμήθηκε το Ευρωπαϊκό βραβείο και μετάλλιο του Sint Stanislass.
Στα δημόσια πράγματα τις πόλης του συμμετείχε ενεργά πολλά χρόνια και οργάνωσε η συμμετείχε σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης. Συμμετείχε κστα κοινά της πόλης ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και μετά από πρόταση του δημοτικού συμβουλίου, αποδέχτηκε την πρόταση του μέλους του Δ.Σ. του πνευματικού κέντρου και παρέμεινε πολλά χρόνια συμβάλλοντας στην πολιτιστική κίνηση της πόλης.
Είχε μακρόχρονη συνδικαλιστική δράση στους αγώνες των εκπαιδευτικών για την βελτίωση των όρων της εκπαίδευσης.
Έχει ένα πλούσιο συγγραφικό, λογοτεχνικό και επιστημονικό έργο που ταπεινά αναφέρεται εδώ
Ασχολήθηκε, τέλος , ιδιαίτερα με τα προβλήματα των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη.
Στις αγωνιστικές διεκδικήσεις των Δήμων Αιγάλεω, Αγ.Βαρβάρας, Ιλίου, Περιστερίου, Χαϊδαρίου ήταν πάντοτε παρών.
Η επιλογή του να συστρατευτεί με τον Γιώργο Ιωακειμίδη στηρίζεται στη σταθερή πεποίθησή του είναι ο μόνος με τη τεράστια εμπειρία που μπορεί ως Περιφερειάρχης με το επιτελείο του να λύσει βασικά προβλήματα με σχέδιο και εντιμότητα.
